عکاسی محیطی شاخه ای از هنر عکاسی است که در آن، هدف عکاس گرفتن عکس های طبیعی و در لحظه است. در این نوع از عکاسی سوژه معمولا با حالت طبیعی خود بدون ژست و فیگور قرار دارد. عکاسی از شخص درمحیط روزمره خود یا حیوانی که در زیست گاه طبیعی اش به سر می برد، گاه باعث خلق آثار شگفت انگیزی در عکاسی می شود.

اما این عکاسی، نیازمند یک عکاس حرفه ای و زیرک است که سوژه را متوجه حضور خود نکند. درواقع عکاسی محیطی بیشتر به یک شکارچی زیرک برای شکار لحظه ها نیازمند است.

عکاسی محیطی به چه چیزهایی نیاز دارد؟

عکاسان حرفه ای برای ثبت یک عکس خوب نه تنها از دوربین مناسب و خوب استفاده می کنند، بلکه از تجهیزات جانبی دیگر نیز برای بالا بردن کیفیت عکاسی استفاده می کند. این لوازم می تواند شامل لنز، سه پایه، کاور، محافظ یا انواع کابل و اتصالات باشد. وسایل زیادی وجود دارد که عکاسان با توجه به احتیاج خود و محیط عکاسی از آن ها استفاده می کنند. اما تمام آن ها ضروری و لازم نیستند. موارد زیر در عکاسی محیطی نیاز به توجه و اهمیت بیشتری دارند:

استفاده از لنز واید

برای گرفتن بهترین عکس ها در عکاسی محیطی، لنزهای واید شماره ۲۴، ۲۸ یا ۳۵ میلی متری گزینه بهتری هستند. البته استفاده از این لنزها نیاز به دقت و ظرافت بسیاری دارد. چون به دلیل پایین بودن سرعت شاتر لرزش ها بیشتر ثبت می شوند. از مزایای استفاده از لنز واید این است که عمق میدان بیشتری در اختیار شما قرار می گیرد که به وسیله آن می توانید از دیگر اشیا در کادر فاکتور بگیرید.

توجه به میزان ایزو

برای عکاسی در محیط کم نور بهتر است با ایزوی بالاتری عکاسی کنید. اینجا منظور از محیط کم نور فضاهای بسته مانند ساختمان یا بازار است. اما در محیط های معمولی بهتر است ایزو را پایین نگه دارید. با تغییرات ایزو در عکاسی می توانید به سرعت مناسب تری از ایزو برسید تا عکس های بهتری ثبت کنید.

دید هنری داشته باشید

دید هنری در عکاسی محیطی به این معناست که شما در لحظه چیزهایی را ببینید و دقت کنید که دیگران به آن دقت نمی کنند. در زمینه عکاسی محیطی شما به عنوان یک عکاس باید دید وسیع تری داشته باشید. همه چیز می تواند در قاب عکاسی شما جان بگیرد و مفهوم دیگری پیدا کند. برای مثال لحظه ای که یک کفشدوزک روی یک برگ می نشیند، یا لحظه ای ناب از پریدن یک پرنده از روی شاخه. اما ثبت این تصاویر به معنی آن نیست که شما می توانید از هر لحظه و صحنه ای عکاسی کنید. بلکه باید چیزی در قاب دوربین شما به شکل عکس ثبت شود که ارزش ثبت شدن را داشته باشد. عکس شما باید صحنه ای تکرار نشدنی و خاص، اما درعین حال عادی و کاملا طبیعی باشد.

همچنین در انتخاب سوژه باید به محیط اطراف توجه کنید. چیزی که به موضوع شما رنگ و مفهوم می بخشد، محیط اطراف است. گاهی ارتباطی که بین سوژه و محیط اطرافش شکل گرفته، اصلی ترین موضوع عکس است. این ارتباط می تواند بسیار عاطفی، هنری یا حتی بیانگر پارادوکس های بسیار باشد.

داستان پشت عکاسی شما

اگر از سوژه های انسانی عکاسی می کنید بهتر است به داستانی که در پشت پرده آن عکس وجود دارد فکر کنید. گاهی صبر کردن به مدت طولانی ارزش این را دارد که عکس ثبت شده توسط شما، داستانتان را به درستی بازگو کند. می توانید قبل از عکاسی، از سوژه خود اجازه بگیرید یا موضوع را با او درمیان بگذارید. اما در این حالت احتمال زیادی دارد که سوژه شما به حالت طبیعی و عادی خود بازنگردد. در هرصورت این که شما چه داستانی انتخاب می کنید و چگونه عکستان را ثبت می کیند اهمیت دارد.

آیا عکاسی محیطی به روتوش و فوتوشاپ نیاز دارد؟

در عکاسی محیطی عکاس کاملا آزاد است. او می تواند از هر موضوعی عکاسی کند و تصمیم ادیت آن یا ادیت نکردن آن هم به خود عکاس بستگی دارد. چیزی که ارزشمندی عکس های محیطی را بالا می برد انتخاب سوژه و عکاسی آن است. حال هر چه عکس شما طبیعی تر باشد، به هدف عکاسی نزدیک تر است. همچنین نشان دهنده این است که شما برای زیباتر شدن عکس، بجای تغییر آن از روش های حرفه ای تری از جمله تغییر ایزو، سرعت شاتر و … استفاده کرده اید. اگر موارد هنگام عکاسی به درستی رعایت شوند و دوربین شما تنظیم باشد، دیگر نیازی به ادیت آن نیست.